Ik was 20 jaar geleden eigenlijk een compleet ander persoon dan wie ik nu ben. Ik had een typisch studentenleven: roken, drinken en de dag verslapen. Gelukkig keerde dat enkele jaren later en begon ik eerst met sporten. Beetje bij beetje kwam daar een interesse voor gezonde voeding bij en zo werd mijn visie op gezondheid steeds breder tot ik uiteindelijk met integrale orthomoleculaire therapie in contact kwam. Alle puzzelstukjes vielen op hun plaats en de rest is geschiedenis.
Dat je steeds je patiënt moet laten vertellen wat de volgende stap is die moet genomen worden. Natuurlijk heb jij als therapeut wel een idee wat de ‘beste’ opties zijn, maar het moet vooral een haalbare kaart voor je patiënt blijven. Wanneer je de werkingsmechanismen uitlegt die achter het ziektebeeld schuilgaan, maak je je patiënt zelfredzaam en kunnen zij jou zeggen wat er in hun leven mogelijk is om de situatie aan te pakken.
Wanneer er tijdens de les over supplementen gepraat wordt, komt daar altijd de vraag bij: ‘hoeveel moet er daarvan genomen worden?’ Doseringen zijn natuurlijk belangrijk en daarom moet je altijd het vooropgestelde doel in de gaten houden waarom je dat bepaalde stofje zou nemen. Je kan van voedingsdoseringen spreken of van therapeutische dosissen. En als je het stofje therapeutisch wilt inzetten, moet er in eerste instantie gekeken worden naar wat de literatuur zegt in het kader van het specifieke ziektebeeld waarvoor je het wilt innemen.
Ik krijg een voldaan gevoel wanneer ik oprecht connectie gemaakt heb met iemand. Dat kan zijn met de mensen uit mijn directe omgeving, maar natuurlijk ook met de mensen die me als therapeut of coach bezocht hebben of de studenten die in mijn les gezeten hebben. Want die connectie betekent vaak dat we elkaars leven verrijkt hebben en daar kan je toch enkel maar gelukkig van worden?
Toen ik student was, volgde ik een opleiding chemie. Ik heb al mijn hele leven interesse in wetenschap gehad, dus chemie leek me wel leuk. Maar wist ik toen veel wat ik met mijn leven wou aanvangen. Op dat vlak ben ik een laatbloeier, want mijn echte interesses kwamen pas de laatste 10 jaar boven water. Toen ik op een gegeven moment steeds sportiever werd, ben ik daar ook professioneel mee aan de slag gegaan. Ik sloeg mijn professionele leven compleet om en na het volgen van allerlei coachings- en personal trainer opleidingen heb ik een aantal jaren een CrossFit gym uitgebaat. Mensen begeleiden naar een betere gezondheid begon daar, maar aangezien mijn gezondheidsbeeld steeds breder werd, werd dat kader op een gegeven moment te eng. Zo ben ik met de IOT-opleiding begonnen en dat vloeide over in een opleiding medische basiskennis, de Intermittent Living coach opleiding en een master in de psychoneuroimmunologie.
Ik doe ondertussen ook al een goeie 15 jaar aan Taekwon-Do waar ik ondertussen 3e dan in ben geworden. Ik geef training bij ons in de club en geef regelmatig eens een initiatie op een sportdag. Tijdens de lockdown heb ik ook Taichi en Qigong leren kennen waar ik al een paar jaar mee bezig ben. En onlangs (her)startte ik met movement trainingen geïnspireerd door Ido Portal.
Op het pad dat ik bewandel. Ik ben trots op de weg die ik al afgelegd heb, zowel op professioneel als persoonlijk vlak, maar misschien nog wel meer op de weg die nog voor me ligt. The future is bright!
Ik droom van gezond oud worden. Niet alleen ik, maar met alle mensen die me nauw aan het hart liggen. Wegkwijnen in een rustoord is niets voor mij. Ik wil actief blijven in een gemeenschap van gelijkgestemden zodat we oud en wijs kunnen worden op de manier die de evolutie voor ons heeft bedoeld!